Tę stronę zamieszkują różnorodne Bzdurki – przesiedleni mieszkańcy mojej głowy. Bzdurkami nazywam je nie z braku szacunku, wręcz przeciwnie. Nazywam je ze względu na zawarte kiedyś postanowienie, które chciałabym tutaj przytoczyć. Brzmi ono następująco:

Raz wyciśniętej pasty do zębów nie da się z powrotem wcisnąć do tubki. Z powziętej myśli co prawda można zawsze się rozmyślić, ale odmyśleć się jej już nie da. Czasami wywiercają w głowie dziury i człowiek chodzi potem z takimi sterczącymi myślami, co to ani nie chcą się odczepić, ani wrócić do środka. Jest to zarówno uciążliwe, jak i niebezpieczne dla otoczenia.

Chcąc zatem uniknąć ciągłego potykania się o własne myśli, postanowiłam poznać przyczyny tej dywersji. Nie obyło się bez burzy, ale oto właśnie podpisujemy rozejm. Na jego mocy myśli do tej pory zamieszkałe i Plątające się Totutotam, zostały przesiedlone Tu i obiecały plątać się nieco mniej.

Zamiast Plątania się myśli zobowiązują się do pełnienia Ważnej Społecznie Misji, jaką jest promowanie Bzdurzenia we wszystkich kształtach i w każdych warunkach, jako że w pełni zgadzają się z następującą myślą Julka Tuwima:

,,Dzieci bzdurzą, i – że tak powiem – chcą być bzdurzone. Potem im to przechodzi. Komu nie przechodzi – ten zostaje poetą.”

Podpisano

Ja (Justyna Cholewiak) i Bzdurne Myśli

Szukaj

Myśl pocieszna

Justyna Cholewiak
15 sty 2022
1 minut(y) czytania

Mieszkańcy mojej głowy zdecydowanie nie stanowią społeczności jednolitej. Pod żadnym względem. W dodatku całkiem otwarcie manifestują swój sceptycyzm wobec wszelkich prób przeprowadzenia spisu ludności. I nie bardzo akceptują jakiekolwiek formy zwierzchnictwa. W tym niespokojnym regionie bójki są praktycznie na porządku dziennym (o ile chaos może być na jakimkolwiek porządku). Ale od czasu do czasu mają tam miejsce zamieszki o nieco innym charakterze. Wydarzenia wymykające się wszelkim kategoryzacjom. A mianowicie od czasu do czasu – nie poprzedzony absolutnie żadnym wstępem – pojawia się Absurd w Najczystszej Postaci. I pośród Zupełnie Akceptowalnych Społecznie (a nawet Uznawanych Powszechnie za Normalne) Myśli pokrzykuje na przykład, jak ostatnio: ,,Eee, tam, co tam. Przecież i tak w najgorszym razie – baleron!” Nie mam pojęcia, skąd mi się to bierze. Chciałam jednak się tym podzielić, bo uważam, że to faktycznie bardzo pocieszające. I to w każdej sytuacji.

Ostatnie posty

Zobacz wszystkie

Poezja ostrych krawędzi

Senna rozciągłość niedzielnego poranka paca mnie w głowę łapkami kota. Budzi się wtedy myśl, że najważniejsza jest pogoda ducha. W...

Myśl zzieleniała

Wojna światów

Surdut Sensu

Myśl pocieszna

Ostatnie posty

Komentarze

Formularz subskrypcji